23.04.2020 ,,Gdyby lasu nie było"

Scenariusz zajęć na 23.04.2020 r.

Temat: Gdyby lasu nie było

Cele:
• Rozwijanie myślenia przyczynowo-skutkowego.
• Doskonalenie sprawności manualnej.
• Kształtowanie świadomości własnego ciała w przestrzeni.
• wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch, kontakt emocjonalny
i wzrokowy.

1. Historyjka obrazkowa Co się stało z drzewem?
Karta pracy cz. IV s. 6
Dziecko ogląda obrazki . Opowiada historyjkę.
Odpowiada na pytania:
- dlaczego drzewko uschło?
- przypomina co nam daje drzewo.
Dziecko kończy kolorować obrazki.
2. Zabawa ruchowa – Wiatr porusza gałązkami drzew
Dziecko wyciąga do góry ręce i porusza nimi naśladując ruch wiatru.
3. Praca plastyczna - Drzewo wiosną - wykorzystanie Wyprawki plastycznej
„Kolorowy start”- wycinanie obrazków drzew i ozdabianie ich kuleczkami z białej lub różowej bibuły.
4. Zestaw ćwiczeń i zabaw metodą ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne.

Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała.
„Bajka o moim ciele” – przyjmujemy pozycję siedzącą i nazywamy różne części ciała i jednocześnie wykonując konkretny ruch:
- poznajemy swoje rączki,
- rączki witają się z nóżkami, dotykamy swoje stopy,
- paluszki spacerują dalej i spotykają kolanka,
- po kolankach mamy brzuszek, głaszczemy i masujemy,
- idą paluszki dalej i witają się z szyjką, kręcimy szyjką raz w jedna, raz w drugą stronę,
- po szyi poznają paluszki buźkę, dotykają oczka, nos – liczą dziurki w nosie, dotykają brodę,
- paluszki – wędrowniczki głaszczą włosy i spotykają uszy, liczą uszy.
- poprawianie fryzury.

• „Lustro” – dziecko siedzi naprzeciwko rodzica: jedno wykonuje dowolne ruchy, gesty, drugie naśladuje jego ruchy.
• ,,Koncert - gra na plecach” – dziecko klęczy na podłodze obok leżącego rodzica (dziecko leży na brzuchu na podłodze). Dziecko klęczące gra palcami na plecach rodzica leżącego. Najpierw lekko uderzając opuszkami palców, potem coraz mocniej, a następnie kantami dłoni, pięściami i całymi dłońmi. W trakcie wykonywania ćwiczeń należy zmieniać siłę i ryty uderzeń. Po chwili należy dokonać zmiany ról.

Ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni.

• Zabawa pt. ,,Jak najwyżej’. Wszyscy leżą na plecach ,,w rozsypce” na podłodze. Sięganie rękoma i nogami ,, do sufitu”, wyciąganie ich jak najwyżej, naśladowanie ruchem dłoni gestu wkręcanie żarówek.
• Zabawa pt. ,,Bączek”. Wszyscy siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i lekko uniesionymi. Odpychając się rękoma, każdy próbuje samodzielnie obracać się w miejscu wokół własnej osi.

Ćwiczenia oparte na relacji ,,z” (relacji opiekuńczej).

• „Naleśniki”, czyli rolowanie po podłodze – rodzic klęczy na podłodze przy leżącym na plecach obok dziecku, które ma wyciągnięte ręce w tył ( za głową). Rodzic klęcząc stara się powoli i lekko obrócić (przetoczyć) dziecko na brzuch.
• Zabawa pt. ,,Wycieczka” – rodzic stoi przed leżącym na podłodze dzieckiem. Dziecko leży na plecach na podłodze, z ramionami wyciągniętymi w tył ( za głową). Rodzic przytrzymuje dziecko za nogi na wysokości kostek, lekko przeciąga je w różnych kierunkach.

Ćwiczenia rozwijające relacje ,,przeciwko’ (relacje mocy i energii).
• „Przepychanki” – rodzic z dzieckiem siedzą na podłodze plecami do siebie
i próbują się przepychać.
• „Paczka” – dziecko siedzi skulone na podłodze, rodzic klęcząc naprzeciwko, próbuje go rozpakować.

Ćwiczenia relaksujące - , „Rak”
Idzie, idzie rak
( Dziecko i rodzic zwróceni do siebie twarzą,. Spacerujemy palcami: kciukiem
i wskazującym po ręce dziecka)
Czasem naprzód, czasem wspak.
Odpowiednio zmieniając kierunek ruchu.
Idzie rak nieborak,
Spacerujemy jak na początku,
Jak uszczypnie, będzie znak.
Delikatnie i z humorem naśladujemy szczypanie.

Ćwiczenia oparte na relacji ,,razem” (relacji partnerskiej).

• Zabawa pt. ,,Piłowanie drewna”. – Dziecko i rodzic siedzą w rozkroku, zwróceni przodem, trzymając się za dłonie. Nogi rodzica znajdują się pod nogami dziecka. Następnie na przemian kładą się na plecach na podłodze, cały czas trzymając się za ręce.
• „Rowerek” – leżenie na plecach na podłodze z nogami uniesionymi w górę i ugiętymi kolanami. Dziecko leży tak, aby jego stopa była oparta o stopy rodzica. Następnie wspólnie wykonują tzw. rowerek. Prowadzący powtarza rymowankę, różnicuje tempo:
„Jedzie Radek na rowerze,
a pan Romek na skuterze.
Raz, dwa, trzy,
jedź i ty”.
• „Prowadzenie ślepca” – rodzic trzyma dziecko, (które ma zamknięte oczy) i prowadzi je (zmiana ról).

Życzę Wam super zabawy – Marzena Turek