01.04.2021

„Strach ma wielkie oczy” – radzimy sobie ze swoimi emocjami. Scenariusz zajęć terapeutycznych kształtujących umiejętności rozpoznawania, przeżywania i wyrażania emocji grupa 5-6 latków.

Cele ogólne:
- kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze swoimi emocjami;
- doskonalenie umiejętności nazywania, rozpoznawania i pokazywania
swoich uczuć
- budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby

Cele operacyjne:
Dziecko:
- poprawnie rozpoznaje i nazywa uczucia, stany emocjonalne;
- potrafi pokazać swoje emocje;
- stara się panować nad własnymi emocjami.
- rozróżnia dobre i złe emocje,
- wczuwa się w określone sytuacje,
- wypowiada się na temat emocji,
- rozumie i akceptuje uczucia innych.

Metoda: słowna, czynna (samodzielnych doświadczeń), zabawowa, aktywizująca.

Forma: indywidualna, zbiorowa.

Środki dydaktyczne: maskotka np. pluszowy miś, płyta CD z muzyką relaksacyjną, piórko, lusterka, karton, klej, farby plakatowe, różnorodne odpady (wstążki, pudełka, bibuła, sznurki, butelki…), nożyczki.

Literatura: M. Bogdanowicz „Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym”, A. Kozłowska „Jak pomagać dziecku z zaburzeniami emocjonalnymi”, K.Vopel „Gry i zabawy interakcyjne”.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. "Bądź wśród nas" - integracyjne powitanie każdego uczestnika, śpiewane na melodię "Panie Janie"

witaj... (imię), witaj... (imię)-dzieci podają sobie ręce jak się masz, jak się masz-poklepują się po plecach wszyscy cię witamy- machanie dłonią wszyscy cię kochamy- ręce na sercu bądź wśród nas, bądź wśród nas-ukłon Powitanie piosenką „Witaj Kasiu"

2. Zabawa „Niedokończone zdania” - „Gdy się czegoś boję…” Dziecko zajmuje miejsce w środku koła i wypowiada zdanie: „ Mam na imię……… . Boję się...” W tym momencie dziecko mówi czego się najbardziej boi. Pokazuje gestami, miną co robi, gdy się boi, jest wystraszone. Pozostali uczestnicy naśladują gest lub minę pokazaną przez dziecko. Na znak rodzica wszyscy stają w bezruchu. Następnie kolejna osoba przedstawia się i prezentuje swój sposób wyrażania strachu. Zabawa trwa tak długo, aż każdy zaprezentuje swój strach.

3.Zabawa w kręgu – „Przesyłanie maskotki” bez użycia rąk np. pod pachą. Prowadzący pyta dzieci „Jak się czuł miś?”. Dzieci próbują nazwać te emocje np.- miś bał się, że spadnie, było mu niewygodnie, coś mogło go boleć…

4. Zabawa ruchowa np. „Raz, dwa, trzy, czarownica patrzy.”, "Stary niedźwiedź",”Uciekaj myszko do dziury”.

5.Gra twarzy- dzieci siedzą w kręgu, na dywanie rozsypane są fotografie przedstawiające twarze wyrażające różne emocje, zadaniem dzieci jest wybrać te, które przedstawiają ”strach”.

6. Zabawa ruchowa "Pasażerowie statku" - uczestnicy wyobrażają sobie, że są pasażerami statku. Prowadzący wyjaśnia znaczenie komend:

na prawą burtę-wszyscy biegną na prawą stronę
na lewą burtę-biegną w lewą stronę
cała naprzód-bieg do przodu
na rufę-do tyłu
sztorm-łapią się za ręce
kapitańskie tango-tańczą w parach.

7. Lusterka- każde dziecko otrzymuje lusterko, dzieci przeglądają się w nich, rozmawiamy o tym, jak wygląda twarz, całe ciało, kiedy się czegoś boimy. Wyjaśniamy, co oznacza zdanie „Strach ma wielkie oczy”.

8. Przesyłamy miny przedstawiające „strach” – w kręgu.

9.Zabawa ruchowa „Ciuciubabka”.

10. Zabawy w parach: „Wystraszony kotek” jedno dziecko jest kotem, drugie jego właścicielem, zadaniem właściciela jest uspokojenie, pocieszenie kotka. Dzieci wykonują zadanie zmieniając się rolami.